مديريت استراتژيك عبارت است از :
{مديريت، هدايت و كنترل سازمان به‌نحوي كه بتواند واكنش مناسب و سريع در برابرتغييرات محيط دروني و بروني سازمان نشان داده و درشرايط ايده‌آل تغييردهنده محيط دروني و يا بروني باشد
{مديريت استراتژيك: از
1)تدوين ، 2)اجراء و 3)ارزشيابي استراتژيها تشكيل شده است
استراتژي، برنامه نيست ، بلكه طرز نگرش است كه اساس آن بر تشخيص فرصتهاي اساسي و تمركز در جهت تحقق منابع آن مي باشد. در استراتژي و تفكر استراتژيك بايد به دنبال فرصتهاي تحول آفرين بود و اين فرصت ها درونمايه اصلي استراتژي هستند و بدون آنها هيچ تحولي در كار نخواهد بود .
برنامه ريزي استراتژيك از ساختاري فرايندي (مرحله اي) و ابزارها و متدولوژي هاي تحليلي ايجاد مي شود .
استراتژي حاصل تفكر استراتژيك است نه عمليات برنامه ريزي .
تفكر استراتژيك جهت گيري مناسب براي سازمان را مشخص مي كند،
برنامه ريزي استراتژيك با روش هاي تحليلي ، اهداف استراتژيك را به برنامه هاي بلند مدت و كوتاه مدت اجرايي تبديل و آن را عملياتي مي كند.
•استراتژي يك مفهوم چند بعدي است كه در بر گيرنده كليه فعاليتهاي اساسي سازمان بوده و باعث ايجاد حس يكپارچگي،وحدت،همسوئي،و موجوديت مي شود و تغييرات ضروري القائي از محيط را نيز تسهيل مي كند.
فرايند مديريت استراتژيک بر اساس اين باور قراردارد که سازمان ها ناگزيرند به طور دائم بر رويدادهاي داخلي وخارجي نظارت کنند و بتوانند در زمان مناسب با آن
تغييرات محيطي خود را وفق دهند.
مقايسه‌اي كه هر سازماني بين مهارتها، منابع داخلي، فرصتها و ريسكها مي‌نمايد و راه مناسب و كارآمدي براي پاسخگوئي به شرايط انتخاب مي‌نمايد.